doctoratus 2

N
L
W

E
X
C
E
R
P
T
A
 
2. doctoratus, -us, m.
Doktorat, Doktorgrad: FACIVS vir ill p.31 Id unum in eo viro notandum est, quod neminem unquam adeo excellere homines in eo studio volebat, ut doctoratu dignum in examine comprobavit. POGGIO ep III 4,7 (1451) quanta scilicet impensa sit opus in assequendo doctoratu. GARZONI ep 291 qui doctoratu munere honestati fuerant. BARTOLOTTI med 17,3 cingulo aureo in doctoratu decoratus ... fuit. WIMPFELING ep 77 (1497) quem facultas iuridica doctoratu dignum iudicavit. ECK ep 373 (1541) Mitto schedas, ut ideam videas disputationum nostrarum pro doctoratu. GRETSER Luth sig.y2v "Fac igitur officium hic pietatis, et servito nobiscum stultitiae isti", hoc est, Doctoratui instituendo. Si ergo Doctoratus est Luthero stultitia, et Doctor, stultus. ANNALES nat Germ Bon II p.270 (1613) Kalendis octobris d. Gulielmus Krempsch doctoratu in arte medica insignitus.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, doctoratus 2, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 11.09.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.