theoplasta, -ae, m.
– der einen Gott verfertigt: VIRET minist fol.34r ab istis theoplastis et 
theophagis (vgl. vorher: Quanquam in eo fabricando, non unius duntaxat aut alterius artificis industria fuit necessaria, antequam isti deorum creatores (quos meritò θεοποιοὺς et θεοπλάστας , id est deorum fabros et factores ab Aristophane fictis vocabulis appellare possumus) ex sua θεοποιητικῆ, id est deorum fabrica et officina, summam ei manum imponerent).
theophagis (vgl. vorher: Quanquam in eo fabricando, non unius duntaxat aut alterius artificis industria fuit necessaria, antequam isti deorum creatores (quos meritò θεοποιοὺς et θεοπλάστας , id est deorum fabros et factores ab Aristophane fictis vocabulis appellare possumus) ex sua θεοποιητικῆ, id est deorum fabrica et officina, summam ei manum imponerent).
Lexicographica: GEORGES 0