bardocucullatus
bardocucullatus, -a, -um – mit einem Kutte mit Kapuze bekleidet: BAPT MANT adolesc 7,4 Bardocucullatus caput ut campestris alauda | Quattuor ante dies in religiosa recessit | Claustra. TAVRINVS staur 2,87 (1519) Dicam, quae iuvenis suggesto stantibus alto | Bardocucullatis caput olim a fratribus hausi. FRECHTVS Vadian ep 1280 (1543) esse missos auditores bardocucullatos. BALDE expeditio them 317 (1664) Emblema. Mundus bardocucullatus, quid significet.

LEMMALISTE GRUPPE: eccl. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, bardocucullatus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 21.11.06 21.06.18

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.