Iesuitaster, -atri, m.
peior., Jesuit: SADEELIS op p.561 (1577) Quum in manibus haberem Francisci Turriani Iesuitastri cuiusdam librum De Ecclesia et ordinationibus Ministrorum Ecclesiae. == Turr resp p.625 Undénam obsecro vos Iesuitastri, qui perpetuò errantes ad ultimas usque terras excurritis, nobis novam hanc Dialecticen attulistis? HOTMAN-F ep p.208 (1588) Tria sunt exemplaria Bruti fulminis, cui adversus Jesuitam et Giesuitastrum quendam parvulam appendicem adjeci. RIVET cath p.348 (v. sesquiiesuita).
Lexicographica: GEORGES 0
Etymologie: gebildet nach poetaster, philosophaster.
|