circumcisor, -oris, m. – 1) der beschneidet: GOMARVS op p.255 quia non paterfamilias, sed alius eius loco circumcisor peritus et assuetus adhibetur. – (übertragen): RVTHERFORD grat p.406 sit Iehovah Deus noster nobiscum, quemadmodum fuit cum patribus, quorum nempe Deus fuit, et cordium circumcisor. – 2) Anhänger der Beschneidung: MVSCVLVS in Rom p.46 ut hoc pacto extollat ethnicum, circumcisum corde, supra eum qui de carnis circumcisione gloriabatur, laudemque illam et gloriam, quam passim circumcisores Iudaei sibi etiam apud gentes quaerebant, quibus circumcisionem carnis obtrudere conabantur, deiiceret. == in Gal p.19 Hanc gratiam Christi falsi doctores ac circumcisores egregiè dissimulabant, et interim praecones gratiae Dei et ipsi videri volebant. TIT vd16 G 2254 libellvs ... contra nouos circumcisores Ecclesiae coenarios, qui sessionem in sacra Synaxi, et acceptionem corporis et sanguinis Christi, in manus, audacter et temerè hisce turbulentis temporibus, incautis hominibus obtrudunt (Erasmus Gliczner, Frankfurt/Oder 1564).