circumligatio, -onis, f. – 1) das etwas umgibt: ANGELI-Iac Aristeas 73 Craterum duo quidem erant aurei, squamosam circumligationem habentes ex lapidibus per medium squamarum mira sub arte consertis (gr. φολιδωτὴν ἔχοντες). FREHER Pal II p.20 habitaculum eius cervae erat strues lignorum extensum et circumligatio rubetorum (rubetarum ed.) quantum bona mater potuit. – 2) das Umwinden, Einbinden: CVPERVS ep syll II p.710 (1677) apud Stobaeum περίδεσις id est, circumligatio occurrit, utque pedes fasciis ... involverunt, ita et aliis manus. PEXENFELDER appar p.652 adhibens ... deligationem quae in luxatis et fractis fit partim circumligatione et constrictione per scandulas seu tabellas ligneas.