nouitiolus, -i, m. – 1) generell, Neuling: HOLDSWORTH praelect p.67 Non ego culpam hanc in graviores Theologos impingo, sed in novitiolos illos temerarios (v. centonista). FRITSCH scholaris p.20 wie Capnio (d.i. Reuchlin) gar höfflich hat pflegen zu sagen: primo anno novitioli sciunt diiudicare omnes controversias, secundo incipiunt dubitare, tertio vident se nihil scire, et tunc primùm incipiunt discere. – 2) bes., Täufling: MAGRI hierolex p.406 novitiolvs, Neophytus, sive potius Catechumenus.