paruiloquus, -a, -um – wortkarg: PETRARCA sen 7,170 hoc sibi presens ac ventura plebs cristiana per os meum, quamvis insulsum et parviloquum et indoctum, ab Illo tamen dictum credat qui mentiri nescit. BENVENVTO comm Dante inf 10,16-21 'se non per dicer poco', idest ut sim parviloquus. QVATRARIO eleg 4,100 Sed neque paruiloquo, fas est retulisse dearum, | Ore modos, manibusque polum ceu uergere nostris. ALBERTI-Leandro vir ill p.136 virum gravem, maturum, circumspectum, parviloquum, et omnium virtutum simulacrum.