accusatiuncula, -ae, f. – geringe Anschuldigung: WITZEL ep sig.H2r (1530) Audis inquam, quo fonte accusatiunculae istae manent, nempe Inuidiae. HOTMAN-F Calvin ep 2416 (1556) unde et illius libelli et Siguierii accusatiunculae me autorem esse confirmet. SALIS-H mai. Bullinger ep Graub II 18 p.16 (1557) Ipsis enim inquisitoribus perampla authoritas data est quemvis pro nutu vel tantillula accusatiuncula praecedente capere. LIPSIVS-J ep I 57 p.150 (1575) Occasio tamen iis ex iterata tua accusatiuncula: et gaudebo, si consilii mei ratio proba iam apud te probum et consultum. GRETSER apol p.10 Has accusationes semper in promtu habuerunt, annexis multis aliis, quasi minorum gentium, accusatiunculis, in quibus minus spei collocabant.
– lex.: PEROTTI ccopiae 46,4 Hinc accusator deducitur et accusatrix et accusatio, cuius diminutiuum est accusatiuncula. NANVS MIRABELLIVS polyanthea fol.4v Accusatio graece κατηγορία ..., catigoria. ... Hinc accusator et accusatrix deducuntur, et accusatio, et accusatiuncula eius diminutiuum. SERRANVS dict sig.F4v unde Accusatio, et Accusatiuncula diminut. Ein anklag.