abalienator
abalienator, -oris, m. – der entfernt, sich (einer Sache) entäußert: exempla desunt.
lex.: PEROTTI ccopiae epist. (ante 29) 32 ut abalienatus uero dicatur, quem quis a se remouerit, etiam si non sit factus alterius. Ab his alienator, abalienator, alienatrix, abalienatrix, alienatio, abalienatio deducuntur.
Lexicographica: TLL 0; PLD ma.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, abalienator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 07.02.06

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.