ineloquens, -ntis – nicht beredt: GILLIS-P Erasmus ep 849 (1518) Aiunt hunc non falsi autores comi et affabili esse ingenio, moribus optimis, et ad miraculum vsque Latine doctum, nec ineloquentem. ERASMVS ad 3,7,1 Cumque tam multae sint aues non ineloquentes, tam multae canorae tamque uariae sint uoces ac modulatus. == coll 15 Augustinus eloquentissimus fuit. Non ineloquens fuit. DORPIVS or 1,2,1,4 siquidem Moyses ... nec erat tardus lingua nec se profitebatur ineloquentem. ZWINGLI Rhenanus ep 101 (1519) Misit hac hora Urbanus Rhegius, homo non ineloquens, ad nos libellum quendam a se editum de dignitate sacerdotali. BARCLAY-I icon 15 horum in variis litibus sensus saltem neque ineloquentem eruditionem percipere.