linguagium, -i, n.
Sprache: BENVENVTO comm Dante par 26,112-114 l'idioma, idest, linguagium. SERRAVALLE comm Dante inf 27,7-15 in suo linguagio, idest idiomate - ipse loquebatur latine, ubi Ulixes loquutus erat grece, ideo Dantes non poterat sibi loqui -, convertebantur verba grama, idest egra vel dolorosa. LEONTORIVS Amerbach ep I 340,16 ut epistulam vernaculam ... in Latinum verterent linguagium. ECK ep 100 (1519) velut omnes schedae ... in linguagio nostro fuerunt conscriptae.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM, NIERMEYER
|