frumen, -inis, n.
Frucht, d.h. nahrhafter Inhalt: WILER Amerbach ep I 205,22 (1503) sit iuuenta prestans, ... disputata sint frumine plena saleque condita, non rixosa vel iracundia trita, sed faceta et prudentia plena ("... offenbar im Sinne von fructus", Hartmann ad l.).
Lexicographica: TLL 1.frumen*
|