minutilus, -a, -um
klein, gering: COLET in I Cor p.268 Quam elimosinam in secunda ad Corinthios vocat benedictionem, quod Grece elogia dicitur; quae sunt munera quae minutili sacerdotes ad sinodum convenientes, majoribus sacerdotibus summatibusque deportant. MORVS ep 86 p.224 (1520) machinae illae tuae me commouent, quibus in me tam valide non ista torques minutila, quae, quum coniicerentur in te, ne declinare quidem ferme dignatus es. AGRIPPA nob fem sig.A7v dentes emicant, minutili et aequo ordine locati, eburneo candore nitentes. SIBER-A poem sacr I p.268 lubet referre | Intactis calamis, minutilisque, | Regis basia versibus.
Lexicographica: TLL 0
oder Druckfehler für minutul- ?
|