inuentiuncula, -ae, f.
Entdeckung, Erfindung mit geringer Bedeutung: POLIZIANO misc sec 31,8 nihil aeque me iuvat atque inventiunculae istae rerum in libris reconditarum diuque iam desperatarum. ERASMVS ep 337 (1515) hoc recentius theologiae genus ... sic Aristotele, sic humanis inuentiunculis, sic prophanis etiam legibus est contaminatum. LIPSIVS-J bibl 11 Hadrianus imperator delectatus inuentiunculā, cibum in Muséo illi gratificatus est. HEMELARIVS Grotius-H ep 629B (1621) Verum cum in id intendenti cogitationem mihi, et iam stylum in manus sumenti inventiunculae crescerent ac se diffunderent. HOELZLEIN hexaetia sig. D3v (1625) Hujus ... duplicis Grammaticae inventiuncula mea. PVTEANVS Huygens-Con ep 578 (1631) Me ad temporum mysteria nescio quae nuper cupiditas traxit, ausum moliri facillimam rationem, quā, quicquid hic arduum est et intricatum, ex tempore pronunciare promptius quam computare possis; hac inventiunculā de republica videor bene posse mereri.
Lexicographica: TLL (1x, QVINT.)
|