aculeate, adv. – spitz, genau treffend: GAZA Theophrast hist plant 6,4,1 Aculeate uero sequitur ut hoc exponamus quando distinctum superius sit (gr. βραχύ). POLIZIANO Lamia 3 Sed audire iterum videor Lamias illas, ita mihi, ad haec tam multa tamque alte repetita, breviter et aculeate respondentes. PONTANO serm 3,16,1 morsiculate). == serm 3,17,16 Argute admodum atque aculeate dictum. CAMDEN ann 1601,21 Essexius ut vidit ratus eum ... ex spe aut metu rem universam aperuisse, et sponte testem prodire, hominem ex angore aculeate perstrinxit, testimonii fidem ex pallore vultus incerti elevare conatus. PEXENFELDER appar p.639 Aculeate in Medicastrum, non Medicum; cujus officium est, ut tuto, ut celeriter, ut jucunde curet.