bombardarius 1, bombarderius
1. bombardarius, -i, m. – Kanonier, Musketier: SIMONETTA-F ep publ 3,717 (1451) Deputavimus in castro nostro Sancte Crucis Cremone, apud Bettucium, castellanum nostrum ibidem, Cerutum bombarderium nostrum, cum paghis duabus sine mostra et factione. ANON diarium Parm p.31 Missitque rex Ferdinandus unam bronzinam maximam com bombarderio, ... et una die dum velet ignem ipsi bronzine imponere, bombarderius com una spingarda occidit dictum bombarderium Aragonensem. CELTIS Norim sig. o1v confestim bombardarii et sagittarii ante urbis portas aut fossas coeunt. STELLA-IM ep Turc p.177 (1543) captus etiam est vnus ex bombardariis, vt verbo militari vtar, quos rex Galliae illi transmisse dicebatur. GEORGIJEVIC mor Turc 6 p.163 Sunt equidem et Musulmannis sui bombardarii, sed rariores et indoctiores. BERSMANN poem p.319 Iamque acies stabant ferro mortique paratae, Buccina iam pugnae signa cruenta dabat, | Friderico summus cum bombardarius infit, | Si placet, haec fratrem machina sternet humi. CAMDEN ann 1585,21 mox bombardarii a fronte impetunt. CAMPANELLA synt 2,5 (artista).

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, bombardarius 1, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 26.05.04 21.07.05 10.10.07 03.09.09 09.06.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.