formicinus, -a, -um
wie Ameisen, ameisenartig: BEROALDO mai. Pico-G ep p.402 (1491) tu gradatoris gradu arctam uirtutis uiam conscendisti, nos testudineo ac formicino incessu conscendere conamur (= TAEGIVS-F ep ed. Hankins 78 p.633 (1516)).
lex.: PEROTTI ccopiae 1,163 A formica fit diminutiuum formicula et formicinus. Lexicographica: TLL (1x, PLAVT. Men. 888)
|