grunnitus
grunnitus, -us, m.Grunzen: – proprie: POLIZIANO sylv 3,616 sus ... aliam ex alia poscit grunnitibus escam. – übertragen: CASE sphaera 8,3 murmur et grunnitus populi, negligentia officii, iudicii corruptio, dignitatis odium et contemptio. HEYDEN can 1 praef Videlicet, dum alius iusto citius praeuertit, alius tardius aequo sequitur, ut ... ex concentu Musico grunnitus fiat.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, grunnitus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 27.02.03 17.03.04

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.