connaturalis, -e – natur-, wesensverwandt: SALVTATI lab Herc 4 tract 2,3,29 Cerberus quidem quid aliud in corpore nostro significat nisi connaturalem nostri corporis indigentiam? PICO-G thes al 5,7 angeli intelligunt per habitum scientialem sibi connaturalem. LEFEVRE praef 2 p.5 qui investigationis modus ex sensibilibus ad intelligibilia procedens nobis connaturalis congeneusque ... habetur (Arist. metaph. VII,3 1029b3-12). CASTRO pun 2,14 quo fit, ut cum de iustitia alicuius belli inquiritur, id solum sit inuestigandum, quod est ipsi bello intimum et connaturale, non autem id, quod est illi aduentitium