confortator, -oris, m.
Tröster: HVS ep (27.6.1415) fidelissimum et constantissimum meum consolatorem et confortatorem. MAGRI hierolex p.230 Magnus Canon Aliptes, id est ad conflictum exercitatus, seu confortator dicitur
Lexicographica: TLL (2x, AVG., GLOSS.)
|