persuadeo, -ere, persuasi, persuasum – p.p.p superl., die feste Überzeugung haben: – 1) a) persuasissimum est: PICO-G adv astrol 8,4 illis esse persuasissimum harum omnium rerum veras effigies et naturas esse in caelo. BARBARO-H min. castig praef p.3 persuasissimum est indoctos esse quibus ille Plinius non sapit. MARTHANVS praef oracula p.158 (1539) quanquam istud olim iam tibi persuasissimum est. – b) struct. pers.: LVTHER conf Latom p.46 ut iam persuasissimus sim Papam esse portentum illud ultimum. – 2) a) persuasissimum habeo: CAPITO ep 3 (1516) habeo quidem persuasissimum, unius pietatis studio ... ad praecelsa eruditionis fastigia pertingi posse. SCHOPPE phil p.48 qui non semel persuasissimum habere me iubebat, in universa illa regia ne unum quidem vere bonum ac fidelem virum inveniri. – b) persuasum duco, für bewiesen halten: PEVTINGER serm conviv sig.c3r praescripti enim testes - ut certo persuasum duco - , cum de Rheno loquuntur, non proximum hunc terminum, sed magis notiorem significant.