fatatus, -a, -um – vom Schicksal bestimmt, schicksalshaft: BOCCACCIO gen 9,19 inde fabule locum adinventum fatati stipitis, ... quo deficiente, deficit et vita. BENVENVTO comm Dante inf 13,10-12 Eneas vero pater statim recepit vocem illam pro bono augurio, et laetatus est cognoscens hanc esse terram totiens sibi fatatam. SERRAVALLE comm Dante inf 21 quod iter suum erat fatatum a Deo. PEVTINGER ep 2 p.9 ita fatatum esse ... asserit populus Romanus. Aiunt enim incolae Romae: si Deus aliter uellet, aliter quidem faceret. FLEMING carm p.169 Fatato marcent oracula tabo.