eruditulus
eruditulus, -a, -um – halbwegs gebildet: MARVLLVS epig 1,54,7 Quam bene est mihi cum mea Thalia, | Quam mecum bene rursus est Thaliae! | Ambo dulciculi, uenustuli ambo, | Ambo lusibus erudituli isdem, | Isdem moribus educatuli ambo. ERASMVS nov test apol p.166 Vt ne commemorem, 20 quam multa mutata sint ab eruditulis aut certe a parum attentis. KARLSTADT Eck ep 84 (1519) laudem apud eruditulos et illiteratos aucupari. SIBER-A Sion p.149 qualis accidit | Epulari in accubatione Musica | Aures ad eruditulas. MILTON fam 6 p.20,8 ecquinam iis in locis erudituli sunt quibuscum libenter esse, et garrire possis? WEINREICH aerar p.6 doctvs, ... Bonas artes et cetera doctus. Achivis doctior. Semidoctus. Eruditus. Eruditulus. Excultus studiis.
Lexicographica: TLL eruditulus 0 (1x, CATVLL., de iis qui obscena sciunt)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, eruditulus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 27.02.03 29.09.05

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.